Dag 5: Chotyn, Tsjernivtsi en Kolomyya
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
22 Juli 2009 | Oekraïne, Kolomyya
’s Ochtends was ik eerst ook nog niet zo lekker en heb ik niet met groep ontbeten, maar op de kamer wat rijstwafels gegeten. Gelukkig ging het na wat gehots en geklots in het busje (de kwaliteit van de wegen in Oekraïne laat nog wel wat te wensen over) op weg naar Chotyn steeds beter :-P en had ik de rest van de dag nergens meer last van.
We gingen dus eerst naar Chotyn, waar een oud fort aan de rivier de Dnister staat. Het fort is nog heel mooi bewaard gebleven. Ook het terrein eromheen is nog helemaal in Middeleeuwse stijl (op het kerkje na dan misschien) met een verdedigingsmuur en weggetje met keien. Eigenlijk de ideale set voor een ridderfilm.
Na wat rondgekeken te hebben vertrokken we naar Tsjernivtsi, een stad vlakbij de Roemeense grens, met een heel speciaal universiteitsgbouw. Erg mooi gebouwd van allemaal rode stenen met ook een kerk erbij ingebouwd.
Na een lunch van Oekraïense borsjtsj hebben we samen met Hansje het stadje nog wat beter bekeken. Het was best warm, en daarom waren hier alleen de bankjes in de schaduw bezet.
Eerst hebben we de opera bekeken met een leuk parkje ervoor. In dit gebouw vond de eerste publieke uitvoering van het Oekraïense volkslied plaats. Er stond ook een beeld van Olga Koblianska en toen we een Oekraïense vroegen wie zij precies was kregen we terug: ‘She is … she!’ In de reisgids heb ik later nog even opgezocht wat ze dan precies was: een schrijfster.
Daarna liepen we verder langs het prachtig blauw geschilderde stadhuis naar dé flaneerstraat van Tsjernivtsi. Hier stonden allemaal mooie gebouwen met leuke balkonnetjes met bloemen erop. Verder hebben we nog wat kerken bekeken: de kathedraal van de heilige geest, de Armeense kerk, die nu een orgelhuis was geworden en als laatste nog de ‘dronken’ Sint Nicolaas kerk. Deze kerk wordt wel ‘dronken’ genoemd omdat de pilasters op de torentjes schuin zijn, waardoor het lijkt alsof ze naar elkaar toe leunen.
Onze volgende stop was Kolomyya, een stadje in de Karpaten, waar we de komende twee nachten zouden blijven.
We gingen dus eerst naar Chotyn, waar een oud fort aan de rivier de Dnister staat. Het fort is nog heel mooi bewaard gebleven. Ook het terrein eromheen is nog helemaal in Middeleeuwse stijl (op het kerkje na dan misschien) met een verdedigingsmuur en weggetje met keien. Eigenlijk de ideale set voor een ridderfilm.
Na wat rondgekeken te hebben vertrokken we naar Tsjernivtsi, een stad vlakbij de Roemeense grens, met een heel speciaal universiteitsgbouw. Erg mooi gebouwd van allemaal rode stenen met ook een kerk erbij ingebouwd.
Na een lunch van Oekraïense borsjtsj hebben we samen met Hansje het stadje nog wat beter bekeken. Het was best warm, en daarom waren hier alleen de bankjes in de schaduw bezet.
Eerst hebben we de opera bekeken met een leuk parkje ervoor. In dit gebouw vond de eerste publieke uitvoering van het Oekraïense volkslied plaats. Er stond ook een beeld van Olga Koblianska en toen we een Oekraïense vroegen wie zij precies was kregen we terug: ‘She is … she!’ In de reisgids heb ik later nog even opgezocht wat ze dan precies was: een schrijfster.
Daarna liepen we verder langs het prachtig blauw geschilderde stadhuis naar dé flaneerstraat van Tsjernivtsi. Hier stonden allemaal mooie gebouwen met leuke balkonnetjes met bloemen erop. Verder hebben we nog wat kerken bekeken: de kathedraal van de heilige geest, de Armeense kerk, die nu een orgelhuis was geworden en als laatste nog de ‘dronken’ Sint Nicolaas kerk. Deze kerk wordt wel ‘dronken’ genoemd omdat de pilasters op de torentjes schuin zijn, waardoor het lijkt alsof ze naar elkaar toe leunen.
Onze volgende stop was Kolomyya, een stadje in de Karpaten, waar we de komende twee nachten zouden blijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
