Dag 6: de Karpaten (Jaremtsje, Boekovel en Kolomyy

Vandaag zouden we dan echt de Karpaten ingaan. Eerst gingen we nog langs bij een oud houten kerkje in Kolomyya. Het is eind 16e eeuw gebouwd van alleen hout (dus geen spijkers e.d.). Het ziet er daardoor wel heel anders uit dan de meeste kerken hier, die helemaal bepleisterd en in heldere pasteltinten beschilderd zijn.
Daarna gingen we verder naar Jaremtsje, waar we een korte wandeling hebben gemaakt langs het pad van Oleksa Dovboesj, zeg maar de Oekraïense variant van Robin Hood. Er was niet veel uitzicht omdat overal bomen stonden, maar de lucht was er lekker fris.
Na nog een stukje in de bus stopten we bij Boekovel’, het toekomstige skioord van Oekraïne. Hier werd echt overal gebouwd aan parkeergarages en vakantiehuizen. En toen ben ik dus voor het eerst in mijn leven met de skilift geweest, met zo’n 28º C ;-P. Het uitzicht van bovenop de berg was wel mooi, maar aan de ene kant zag je precies de skibanen lopen en hoe de natuur aan wordt getast door het skiën.
Op de terugweg zijn we nog bij een waterval met een Hoetsoelmarktje erbij gestopt. De waterval konden we helaas niet zien, omdat er net die dag een nieuw pad werd aangelegd. De Hoetsoels zijn een bergvolk in de Karpaten en op hun muziek en cultuur heeft Ruslana haar Wild Dances gebaseerd. Daarom vond ik het wel leuk om zo in de Karpaten te kijken, maar het was jammer dat we niet meer van de echte bergvolken hebben kunnen zien.
’s Avonds was wel een heel speciale avond. Onze gids van de afgelopen twee dagen, Vera, had geregeld dat we in een restaurant zouden eten, waar ook vaak feesten worden gehouden. Er is dan live-muziek en de restaurantgasten gaan dan (zoals gebruikelijk is op Oekraïense feesten) dansen! En iedereen die daar dan is moet eigenlijk wel meedansen, dus wij ook. Dat was erg leuk. Eerst dansten ze in een kring om de jarige heen en daarna deden ze een soort spelletje met een doekje, waarbij degene die in het midden stond steeds iemand uit de kring koos. Dan legden ze het doekje op de grond en gaven ze elkaar een kus op de wang en zo ging dat dan door, terwijl de rest er in een kring omheen danste.
Alle mensen hadden iets speciaals aangezien, dat was duidelijk, maar of dat nou altijd even mooi was… Wij werden de hele tijd uitgenodigd om mee te dansen, zelfs voor de schuifelnummers. Ik heb nog gedanst met Pasja, of hoe hij ook mag heten, want de muziek stond heel hard en hij sprak alleen maar Russisch. Volgens mij komt hij uit Moskou, maar dat kan ik ook verkeerd begrepen hebben. Daarna heb ik ook nog met Paul gedanst; die kon wel wat Engels. Papa werd nog uitgenodigd door Oksana, die waarschijnlijk met Paul is getrouwd.
Al met al was het een erg gezellige avond, en over de kwaliteit van de bediening zullen we het verder maar niet hebben!