Dag 8: L’viv

’s Ochtends ging ik voor het eerst weer normaal met de groep mee ontbijten in het hotel. En in dit hotel was het ontbijt ook echt wel de moeite waard: je had enorm veel keus: broodjes, fruit, cake, maar ook (voor de vet-liefhebbers) pannenkoekjes, ei e.d. Hier hebben we dus even lekker goed ontbeten, om daarna de stad eens te ontdekken.
Het weer was hier wel wat minder en vlak na het ontbijt begon het te regenen, wat bijna de hele dag zo bleef. Na Rome was ik wel gewend om met mijn paraplu’tje door de stad te lopen, maar voor mijn vader was het nog wel even wennen.
Eerst gingen we op weg naar het centrum, om te beginnen aan onze ronde langs alle kerken. We begonnen met de Latijnse kathedraal, een Pools-Katholieke kerk, zoals ze dat in Oekraïne noemen. In de kerk was ook een expositie van het leven van Paus Johannes Paulus II. Het opvallende was vooral dat de tekst bij de foto’s er alleen in het Pools en Engels bij stond. De kerk zelf was dus katholiek, dus ik hoefde geen hoofddoekje meer om, er was geen iconostase om het altaar af te schermen en er waren weer kerkbanken.
Daarna gingen we verder naar de Armeense kerk, met een mooi beschilderde koepel met schapen en ook de wanden waren erg mooi beschilderd. Deze kerk werd ook gerestaureerd, dus we konden helaas niet alles zien.
De volgende kerk was de Kerk van de Transfiguratie, en hier hebben we twee trouwerijen (deels) bekeken. De kerk was erg mooi helder en ruim. Het was ook erg leuk om te kunnen zien hoe een trouwerij in Oekraïne gaat. Zaterdag is echter wel een populaire trouwdag, dus alle kerken zijn onafgebroken afgehuurd en in de stad kom je overal bruidsparen tegen die met alle beelden en monumenten op de foto moeten.
Terug naar de trouwerij in de kerk dan: eerst gaat het hele gezelschap net binnen de deuren staan, waar de priester een gebed doet. Daarna moeten ze elkaar eeuwige trouw, in voor- en tegenspoed beloven. Dan pakt de priester de eerste ring, zegent die, waarbij hij drie kruisjes slaat met de ring in de hand, dan moet de bruidegom de ring kussen, dan de bruid en dan krijgt de bruid de ring om haar vinger. Vervolgens wordt de ring van de bruidegom gezegend, geeft de bruid er een kus op, dan de bruidegom en die krijgt hem dan op. Daarna leggen ze allebei hun hand op de hand van de priester, die een flap van zijn toga?? Over de handen heen legde en hen dan verder de kerk in leidde, met alle bruidsgasten erachteraan. Iedereen moet de hele dienst in principe blijven staan! De kerk was blijkbaar helemaal volgeboekt, want terwijl het ene koppel voor in de kerk met de priester bezig was met de ceremonie, wachtte een ander koppel achterin de kerk tot het hun beurt zou zijn!
Na het begin van de tweede trouwerij bekeken te hebben gingen we verder naar de volgende. Dat wil zeggen, de volgende kerk en de volgende trouwerij, want ook in de Dominicaanse kerk was een trouwerij! Nu konden we mooi zien hoe de bruid en bruidegom rond het altaar werden geleid, terwijl hun getuigen kroontjes boven hun hoofd hielden.
Hierna zijn we nog naar twee orthodoxe kerken geweest. In de eerste hadden we niet veel tijd om rond te kijken, want er kwam een bruidspaar aan, dus moesten wij weg. In de andere kerk was net het einde van een bruiloft en toen we binnen rond keken, gooide het bruidspaar handenvol snoepjes, die waarschijnlijk geluk brengen, over alle gasten heen. Ze gooiden ook een handvol de kerk in, en een oudere mevrouw, die er vlakbij stond raapte de snoepjes op en gaf ze aan mij. Ik heb ze nog niet uitgeprobeerd, maar ik denk dat ze héél zoet zijn!
Terwijl we terugliepen naar het centrum, kwamen we nog langs een grappig tafereel: twee trams die stonden te wachten tot een auto (van een bruiloftsbezoeker) van de rails was geduwd door de inzittenden!
Na de lunch hadden we ons ingeschreven voor een rondleiding met een gids door de stad, die wat meer zou kunnen vertellen over de geschiedenis en specifieke kenmerken van de gebouwen. Eerst gingen we naar de Sint Joris kathedraal, een Grieks-katholieke kerk. Dat wil zeggen dat het een combinatie is van een Rooms-katholieke kerk en een Oosters-orthodoxe kerk. Zo staan bijvoorbeeld boven de ingangspoort twee beelden: één van een katholieke sint en één van een orthodoxe. Zij staan ook boven de ingang van de kerk. In het gebouwtje tegenover de kerk heeft paus Johannes Paulus II nog gelogeerd, tijdens zijn bezoek aan Oekraïne in 2001.
Daarna gingen we verder langs het universiteitsgebouw (daarover morgen meer) naar het monument voor Taras Sjevtsjenko, de beroemdste Oekraïense dichter, die zich van slaaf omhoog wist te werken tot een gewaardeerd schilder en daarnaast nationalistische (Oekraïense) gedichten publiceerde. Dat stond de tsaar niet aan en die zette hem gevangen in Siberië. Dit monument in L’viv is wel heel bijzonder, want naast een beeld van de dichter is ook een soort golf/zuil waarop de oude en aan de andere kant de recente geschiedenis van Oekraïne staat afgebeeld.
Met de gids zijn we ook nog naar de Latijnse kathedraal en de Armeense kerk geweest. Zij vertelde nog dat er in de Latijse kathedraal alleen diensten in het Pools waren, wat dus ook verklaarde waarom de reportage over paus Johannes Paulus II slechts met Engelse en Poolse tekst was.
In de Armeense kerk bleek dat de schilder van de wandschilderingen twee keer zijn eigen gezicht in de schilderingen had verwerkt. Dit was erg ongebruikelijk in kerken en zorgde toen het gemaakt was, voor veel ophef.
Daarna hebben we nog gekeken naar het huis van de vier seizoenen. Op dit huis worden op de muur de vier seizoenen afgebeeld, de verdieping erboven, de twaalf sterrenbeelden en Daarboven nog de vier winden.
Dit is wel even genoeg voor één dag, morgen komt er nog wel meer over de bijzondere stad.