Dag 3: Kiev en nachttrein naar Kamyanets-Podilsky

Na het ontbijt gingen we eerst onze koffers inpakken. Die konden we in een speciale kamer brengen, waar we ze ’s avonds dan weer op konden halen voor we met de nachttrein gingen.
Daarna gingen we met de hele groep naar het Petsjerska Lavra, het holenklooster van Kiev. Onderweg kwamen we nog langs een monument ter herdenking van de kunstmatige hongersnood die Stalin op het Oekraïense platteland heeft aangericht. Het is een mooi beeld van een kaars met een kruis en kraanvogels erop. Daarvoor staat een beeld van een helemaal uitgehongerd meisje in het midden van een rond pleintje. Op het grasveld ernaast stonden allemaal pas jonge boompjes die daar zijn geplant door allerlei hoogwaardigheidsbekleders; o.a. door president Joesjenko.
Vlak naast het monument begint het complex van het Petsjerska Lavra, het holenklooster. Op het terrein staan allemaal mooie kerken, grote en kleine, deun op elkaar. Na het bovengrondse deel te hebben bekeken zijn we verder gegaan naar de grotten. Vroeger leefden hier monniken onder de grond, om als het ware nog dichter bij het ware geloof te komen en als zelfkastijding. De grotten bestaan nog steeds en zijn nu een soort grafkelders voor overleden monniken. Het is daar best donker en er lopen allemaal Oekraïense gelovigen met kaarsjes die bij elke monnik stoppen, kruisjes slaan, bidden en een kus geven op de tombe. Het is best een raar idee dat de monniken vroeger echt in deze grotten geleefd hebben.
Vervolgens zijn we met een deel van de groep nog naar het monument van de stichters van Kiev gelopen. Aan de oever van de Dnjepr staat een beeld van een boot met daarop de vier stichters van Kiev. De oudste broer Kyi, naar wie de stad genoemd is, zijn zus die de plek aanwees en hun twee broers.
Daarna zijn we met zijn tweeën nog even in Podil geweest. Dat is het lage deel van de stad en zo zag de stad er vroeger helemaal uit. Helaas was ik mijn reisgids vergeten mee te nemen dus hebben we niet echt dingen bekeken, maar wel even een indruk gekregen.
Daarna hebben we alvast wat gegeten en heb ik nog even geïnternet en mijn eerste reisverslag geplaatst.
Om half zeven gingen we toen richting het station om de nachttrein te halen. Daar ben ik nog bijna bestolen, want mijn tas was opengeritst. Maar ik had blijkbaar te veel onbelangrijk spul als een flesje drinken, koekjes, een paraplu e.d. bovenop liggen, dus niks weg!
De nachttrein is echt zo’n stalen kolos, maar vanbinnen hebben ze wel hun best gedaan het gezellig te maken: kleedjes op de tafel, kleedje in het gangpad. Ik had gedacht dat hij meer herrie zou maken, maar dat viel reuze mee. Slapen ging toch niet echt super met allerlei onbekende geluiden en het stoppen en weer optrekken midden in de nacht.