Dag 2: Kiev
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
19 Juli 2009 | Oekraïne, Kiev
Dag 2: Kiev
’s Ochtends waren we al vroeg wakker en we gingen eerst ontbijten in een grote zaal met uitzicht over Majdan. Het ontbijt was wel oké met brood en ei en ik heb nog wat Russische pannenkoekjes geprobeerd, maar die zijn toch wat te vet voor mij in de vroege morgen. Toen het acht uur was sprong ineens de radio aan en schalde het Oekraïense nieuws door de zaal.
Na het ontbijt moest ik eerst nog even bijkomen van de vette pannenkoekjes, maar daarna gingen we rustig Chresjatyk afwandelen om onze eerste kerk van vandaag te bezoeken: Sint Vladimirs kathedraal. Het is een mooie kerk en er is ook nog een dienst bezig met mooi gezang. De kerken zijn hier wel heel anders. Ten eerste moeten alle vrouwen een hoofddoekje om. (niet zoals bij moslims dat er helemaal geen haar meer te zien mag zijn, maar gewoon een doekje of sjaal wat om je haar heen) Verder staat tijdens een dienst iedereen; er zijn ook helemaal geen banken of stoelen waar je op zou kunnen gaan zitten. Ook staan overal iconen waar mensen kaarsjes bij aansteken en kruisjes slaan. Achterin de kerk voor het altaar staat ook nog een iconostase: een wand vol met iconen en vaak versierd met goud. Alleen de priester mag achter de iconostase bij het altaar komen. De gewone gelovige mensen mogen het niet zien, omdat het zo heilig is. Hierdoor lijken de kerken soms wel wat kleiner.
Na de Sint Vladimir kathedraal liepen we door naar de opera van Kiev. Dat is ook een heel groot imposant gebouw, vooral als je er recht voor staat.
Vervolgens liepen we door naar de Gouden Poort, een replica van de oude toegangspoort van Kiev en daarna liepen we verder naar de Sint Sofia kathedraal, de oudste nog staande kerk in Kiev. Binnen zijn nog originele mozaïeken en fresco’s van 1000 jaar geleden te zien.
Bij de ingang van de kerk staat grote klokkentoren met een gouden koepel. Op het plein voor de kerk staat het standbeeld van Bohdan Chmelnytsky die Oekraïne bevrijd heeft van de Polen, maar ook de twijfelachtige eer heeft het land daarna aan de Russen over te geven.
Even verderop staat alweer een kerk: het Sint Michaïl klooster. Deze kerk was in 1937 helemaal opgeblazen door Stalin en is pas in 2001 weer herbouwd. Het is heel mooi licht en blauw met gouden koepels. In de kerk was een doopdienst, weer met heel mooi gezang. Het kindje werd helemaal naakt drie keer ondergedompeld in het water!
Tussen deze twee kerken en de monumenten eromheen was het druk met allerlei bruidsparen die met de beelden op de foto wilden, zoals dat in Oekraïne gebruikelijk is.
Daarna liepen we door naar de Sint André’s kerk die boven op een heuvel staat en zo boven de stad uittorent als je vanaf de Dnjepr kijkt. Er was net een bruiloft klaar toen wij aankwamen.
Langs de kerk loopt de Andriyivsky Uzviz, een straatje dat volgens de legende precies het pad volgt van Sint André, toen die een kruis op de heuvel zette en zo het christelijke geloof in Oekraïne bracht. Langs het straatje staan allemaal souvenirkraampjes en worden schilderijen verkocht.
Omdat het een hele warme dag was, waarschijnlijk wel zo’n 35 graden ’s middags, zijn we daarna naar de Dnjepr gelopen en hebben we even gepootjebaaid om wat af te koelen.
Maar we hadden nog lang niet alles gezien: dus we gingen weer de heuvels op om nog het Vriendschapsmonument tussen Rusland en Oekraïne te bekijken: een beeld van twee ‘broers’ die samen hun vuist opheffen als teken van eenheid. Voor het beeld stond een groot scherm waarop popmuziek werd gedraaid. Daaroverheen staat een enorme boog. Het monument is wel wat controversieel geworden sinds de Oranje Revolutie.
Verder zijn we nog langs de ‘liefjesbrug’ en het voetbalstadion van Dynamo Kiev richting het parlementsgebouw gelopen. Naast het parlementsgebouw staat nog een paleis: het Marinsky paleis. Dat is het paleis waar de president officiële staatsfuncties doet.
Daarna zijn we teruggelopen naar het hotel langs een straat met in het midden een soort parkje met bomen en bankjes, zoals die er wel meer zijn in Kiev. Zo in de zomer loopt het lekker koel zo tussen de bomen.
Na het eten haalde de wind flink aan en begon de lucht er steeds dreigender uit te zien. Het ging onweren. Daardoor kon de hotelkamer lekker afkoelen en konden wij lekker slapen.
’s Ochtends waren we al vroeg wakker en we gingen eerst ontbijten in een grote zaal met uitzicht over Majdan. Het ontbijt was wel oké met brood en ei en ik heb nog wat Russische pannenkoekjes geprobeerd, maar die zijn toch wat te vet voor mij in de vroege morgen. Toen het acht uur was sprong ineens de radio aan en schalde het Oekraïense nieuws door de zaal.
Na het ontbijt moest ik eerst nog even bijkomen van de vette pannenkoekjes, maar daarna gingen we rustig Chresjatyk afwandelen om onze eerste kerk van vandaag te bezoeken: Sint Vladimirs kathedraal. Het is een mooie kerk en er is ook nog een dienst bezig met mooi gezang. De kerken zijn hier wel heel anders. Ten eerste moeten alle vrouwen een hoofddoekje om. (niet zoals bij moslims dat er helemaal geen haar meer te zien mag zijn, maar gewoon een doekje of sjaal wat om je haar heen) Verder staat tijdens een dienst iedereen; er zijn ook helemaal geen banken of stoelen waar je op zou kunnen gaan zitten. Ook staan overal iconen waar mensen kaarsjes bij aansteken en kruisjes slaan. Achterin de kerk voor het altaar staat ook nog een iconostase: een wand vol met iconen en vaak versierd met goud. Alleen de priester mag achter de iconostase bij het altaar komen. De gewone gelovige mensen mogen het niet zien, omdat het zo heilig is. Hierdoor lijken de kerken soms wel wat kleiner.
Na de Sint Vladimir kathedraal liepen we door naar de opera van Kiev. Dat is ook een heel groot imposant gebouw, vooral als je er recht voor staat.
Vervolgens liepen we door naar de Gouden Poort, een replica van de oude toegangspoort van Kiev en daarna liepen we verder naar de Sint Sofia kathedraal, de oudste nog staande kerk in Kiev. Binnen zijn nog originele mozaïeken en fresco’s van 1000 jaar geleden te zien.
Bij de ingang van de kerk staat grote klokkentoren met een gouden koepel. Op het plein voor de kerk staat het standbeeld van Bohdan Chmelnytsky die Oekraïne bevrijd heeft van de Polen, maar ook de twijfelachtige eer heeft het land daarna aan de Russen over te geven.
Even verderop staat alweer een kerk: het Sint Michaïl klooster. Deze kerk was in 1937 helemaal opgeblazen door Stalin en is pas in 2001 weer herbouwd. Het is heel mooi licht en blauw met gouden koepels. In de kerk was een doopdienst, weer met heel mooi gezang. Het kindje werd helemaal naakt drie keer ondergedompeld in het water!
Tussen deze twee kerken en de monumenten eromheen was het druk met allerlei bruidsparen die met de beelden op de foto wilden, zoals dat in Oekraïne gebruikelijk is.
Daarna liepen we door naar de Sint André’s kerk die boven op een heuvel staat en zo boven de stad uittorent als je vanaf de Dnjepr kijkt. Er was net een bruiloft klaar toen wij aankwamen.
Langs de kerk loopt de Andriyivsky Uzviz, een straatje dat volgens de legende precies het pad volgt van Sint André, toen die een kruis op de heuvel zette en zo het christelijke geloof in Oekraïne bracht. Langs het straatje staan allemaal souvenirkraampjes en worden schilderijen verkocht.
Omdat het een hele warme dag was, waarschijnlijk wel zo’n 35 graden ’s middags, zijn we daarna naar de Dnjepr gelopen en hebben we even gepootjebaaid om wat af te koelen.
Maar we hadden nog lang niet alles gezien: dus we gingen weer de heuvels op om nog het Vriendschapsmonument tussen Rusland en Oekraïne te bekijken: een beeld van twee ‘broers’ die samen hun vuist opheffen als teken van eenheid. Voor het beeld stond een groot scherm waarop popmuziek werd gedraaid. Daaroverheen staat een enorme boog. Het monument is wel wat controversieel geworden sinds de Oranje Revolutie.
Verder zijn we nog langs de ‘liefjesbrug’ en het voetbalstadion van Dynamo Kiev richting het parlementsgebouw gelopen. Naast het parlementsgebouw staat nog een paleis: het Marinsky paleis. Dat is het paleis waar de president officiële staatsfuncties doet.
Daarna zijn we teruggelopen naar het hotel langs een straat met in het midden een soort parkje met bomen en bankjes, zoals die er wel meer zijn in Kiev. Zo in de zomer loopt het lekker koel zo tussen de bomen.
Na het eten haalde de wind flink aan en begon de lucht er steeds dreigender uit te zien. Het ging onweren. Daardoor kon de hotelkamer lekker afkoelen en konden wij lekker slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
