Russische Russen en rust

Het is misschien een aparte titel, maar het past wel goed bij de afgelopen twee weken, waarin ik met veel Russen gepraat heb en ook een heel rustig weekend vooruitgewerkt hebt qua huiswerk.
Nou zeg ik wel: met Russen gepraat, maar wat ik eigenlijk bedoel is: Russisch gepraat. Want twee weken geleden kwamer er twee Wit-Russische vriendinnen van Thijs bij ons logeren voor een weekend. Ze sturen Engels en een beetje Nederlands erbij, maar we spraken meestal Russisch. Dat ging op zich wel goed, vooral omdat ze ook Engels en Nederlands begrijpen, als we woorden niet weten. :)
Die zaterdag gingen we dan naar het tsarendorp: Tsarskoe selo. Daar staan twee paleizen en liggen allemaal parken en volgens onze docente zou iedere Petersburger er willen wonen, omdat de lucht en waterkwaliteit veel beter zijn dan in de stad. Maar het is veel te duur.
Ondanks dat we er mooi op tijd waren, stond er een enorme rij schoolkinderen voor ons, maar eenmaal binnen mochten we zomaar gratis met een Russische gids mee. Dat was erg leuk, want zo leer je toch wat meer over wat je nou allemaal ziet. En dat was heel wat: allemaal grote mooie zalen, vol met goud of amber of andere dure materialen. Erg mooi, maar vooral apart, toen we erachter kwamen dat het paleis in de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd is en ontzettend beschadigd was. Daar waren aan het eind van de tour nog foto's van. Dat was wel interessant en ook een gek idee dat alles helemaal kapot was. De rest van de middag hebben we in het zonnetje door het park gelopen. Dat was ook erg groot en overal staan nog gebouwtjes en kerkjes en dergelijke. We hebben zelfs een 'Chinees dorp' gezien. Ook hebben we het eindelijk gewaagd om eens van zo'n mooie sneeuwheuvel af te glijden. Overal zie je kinderen in parken, die met sleeën of gewoon een stuk plastic, naar benenden zoeven, en dat wilden wij ook wel eens. Een slee hadden we niet, maar een broodzak werkte net zo goed! :)
Een andere interessante plek waar ik nog geweest ben is het Russisch Ethnografisch museum. Daar wordt een uitgebreide collectie klederdracht en (oude) gebruiksvoorwerpen uit de verschillende regio's van de voormalige Sovjet Unie ten toon gesteld. Het was erg interessant en ook erg mooi. Er was een tentoonstelling over Joden in de Slavische gebieden. Die was erg fascinerend. Vroeger woonde er in Wit-Rusland en Oekraïne een grote Joodse gemeenschap, die ook hun eigen typische gewoontes hadden. Zij werden niet altijd zo gewaardeerd, maar in principe leefde men in harmonie met andere religieuze groepen. Toch is bijna de hele gemeenschap tijdens de Tweede Wereldoorlog vernietigd. Absurd hoe de tijden veranderen...
En ook nu veranderen de tijden in Rusland. Wie denkt aan grauwe steden met tekorten, die zit er toch behoorlijk naast, want overal bij de grote steden in Rusland, schieten de enorme, MEGA-winkelcentra uit de grond. En mega, is ook echt mega-groot. Vorige week dinsdag ben ik met Caia en Eline naar zo'n centrum geweest: MEGA-Parnas. We gingen met de metro naar een buitenwijk en vervolgens konden we met een gratis bus naar het winkelcentrum toe. Dat ligt een paar kilometer buiten de stad en je herkent al meteen de geel-blauwe ikea. Maar de enorme ikea, is maar een klein onderdeel van dit centrum, er zit veel. Het is zo groot, dat er een treintje rondreed voor kinderen, er een ijsbaan inzat en natuurlijk heel veel winkels. En dat kwam goed uit, want ik had zomerkleren nodig voor Egypte! Waar beter dan in MEGA-parnas kun je daaraan komen? Na drie winkels had ik precies wat ik zocht, hartstikke mooi! :) Daarna hebben we nog in een enorme supermarkt boodschappen gedaan. En enorm, dat houdt in dat een grote AH XL er minstens zes keer in kon. Van alles hadden ze, kleren, electronica, heel veel eten ook. Maar we waren elkaar regelmatig kwijt. Maar de mensen uit Sint-Petersburg vinden dit soort centra heel normaal en zijn eigenlijk verbaasd dat we dat in Nederland niet echt hebben.
Zo nou, dat was heel wat, maar ik heb het nog nauwelijks gehad over de Russische Russen!
Twee weken geleden hadden we 's avonds afgesproken met een aantal Russen: onze docente van het vak: De wereld van Petersburg, Elena, haar zus en de huisgenoten van haar zus. Het was erg gezellig en ook erg leuk om uit te wisselen. De meesten van hen kwamen uit Archangelsk, dat ligt een stuk ten Noord-Oosten van Sint-Petersburg (24 uur met de trein). Wat vooral opviel was hoezeer bij Russen/op Russische scholen de nadruk op kunst en cultuur wordt gelegd, terwijl dat in Nederland juist weinig gebeurt. Kunnen de meeste Russen zo een aantal citaten uit de belangrijkste werken van Poesjkin noemen, zo hebben wij soms nog moeite om ook maar de titel van een bekend Nederlands gedicht te noemen. Waar Russen geleerd wordt trots te zijn op de plek waar ze vandaan komen en op alle grote kunstenaars/geleerden die er vandaan komen, zo hebben wij vaak geen welke belangrijke mensen er uit ons dorp/onze stad kwamen. Al met al was het erg gezellig en hopelijk kunnen we nog een keer met ze afspreken.
Tot slot dan nog iets over het uitgaan hier. Vorige week was ik voor het eerst met alleen nog twee meisjes uitgegaan. En blijkbaar maakt het in Rusland een groot verschil of er een jongen bij is of niet. Want een meisje alleen of een groepje meisjes alleen, dat is voor mannen een teken dat ze wel een gesprek kunnen beginnen. Want op die ene avond met alleen meisjes zijn we tien keer zo vaak aangesproken, echt heel opvallend! En al bedoelen de meesten dat natuurlijk helemaal niet verkeerd, het is soms best wel vervelend, en vaak zijn ze ook niet zo subtiel of beleefd. Laatst toen ik alleen over straat liep, kwam er een man naast me lopen en hij zei: 'Meisje, hey meisje,' ik kijk op (in het Russisch is iemand met meisje aanspreken trouwens neit heel onbeleefd) 'Meisje, wil je kennismaken?' 'Nee' zei ik kortaf. Maar nou ja, zo gaat dat hier regelmatig. De mannen zijn soms wat wanhopig, en ergens kan ik het ze nageven, want al zijn er nog zoveel mooie vrouwen het is moeilijk om die te krijgen, als kleine, niet bepaald aantrekkelijke Rus... Het leven hier valt nog niet mee...
Zo, nou dat was het ook wel. De rest van de week heb ik vooral vooruitgewerkt en wat uitgerust, want komende twee weken worden erg druk, maar ook erg leuk. Morgenavond vertrekken we met de hele groep naar Moskou voor een weekend. Daarna ga ik woensdag naar Egypte voor een week en als ik terug kom staat er een tweedaags tripje naar Novgorod op de planning. Ik heb er erg veel zin in, al heb ik ook vooral zin in wat warmer weer. Want ja, ik weet dat het in Nederland ook niet bepaald warm is, maar hier ligt nog steeds overal sneeuw. Nog nergens een grassprietje of een knop in een boom. Het is nog overal wit van de versgevallen sneeuw of zwart van de lang geleden gevallen sneeuw.
Hopelijk komt de lente wel gauw, want ik zou graag de stad willen zien met blauwe kanalen en groene parkjes!